​

 

Ik ben geboren in 1967 in Zevenaar. Ik woon in Assen en werk in Utrecht, Assen en Groningen. Ik ben getrouwd met Karin en samen hebben we 3 dochters. 
 

Achtergrond
Ik werk al ruim 30 jaar in de geestelijke gezondheidszorg. Ik heb hierdoor een ruime ervaring kunnen opdoen met het werken met mensen, het coachen en het leiding geven als teammanager en triageverpleegkundige. Mijn doel was om mensen weer zichzelf te laten zijn. Dat kan alleen door authentiek te zijn en goed in je vel te zitten.

Nadat ik in 2000 afstudeerde als regressietherapeut raakte ik in gesprek met een collega therapeut. We wilden het anders gaan doen. Waardoor we tot de volgende drie onderzoekshypotheses kwamen:

 

1. Pijn zit vast in boosheid, angst en verdriet. 

2. Gevoel kent alleen maar het 'nu'.

3. Wanneer je in een moment een trauma kunt krijgen dan zou je hem ook in een moment moeten kunnen

  oplossen.

 

Uitdagende hypotheses waar ik samen met andere collega regressie- en emotief therapeuten mee aan het werk ben gegaan. Dit avontuur werd een ontdekkingstocht naar de binnenwereld van de menselijke geest en is Emotieve Therapie gaan heten. Op 24 december 2017 is aan mij het Grootmeesterschap in de Emotieve Therapie verleend voor mijn bijdrage aan de ontwikkeling van de Emotieve Therapie. Naast één van de initiatiefnemers van de Emotieve Theorie en ontwikkelaar van de Emotieve Coaching, ben ik de grondlegger van de School voor Emotieve Therapie. Momenteel ben ik mentor, schrijver, supervisor, onderzoeker, coach, hoofddocent en therapeut.

 

Visie
Vanaf het moment dat je verwekt bent begint je ontwikkeling. Allereerst in de baarmoeder, later daarbuiten. Dit proces gaat grotendeels onbewust. Naarmate je ouder wordt word je je steeds meer bewust van wie je bent, wat je kan en wat je wilt. Afhankelijk van je opvoeding en wat je meegemaakt hebt vormt zich je persoonlijkheid. Je ontwikkeling gaat je hele leven door ook al ben je er niet zo bewust mee bezig. Als alles goed met je gaat is er weinig reden om stil te staan bij jezelf, maar iedereen krijgt vroeg of laat momenten in zijn leven dat het tegen zit, dat je niet lekker in je vel zit of je niet gelukkig voelt. Dit kan gepaard gaan met lichamelijke en/of psychisch/emotionele klachten. Het één staat niet los van het ander; lichaam en geest zijn nauw met elkaar verbonden.

Ons Ego geeft invulling aan verschillende psychologische rollen, denk daarbij aan: redderschap, pleaserschap, daderschap, toeschouwerschap en slachtofferschap. Allemaal manieren om aandacht te vragen. Maar er zijn ook maatschappelijke rollen als het zwarte schaap of de uitkeringstrekker. En dan hebben we nog de functionele en biologische rollen zoals: partner, opvoeder, collega, leidinggevende, medewerker, begeleider, verzorger, leraar, leerling, etc. We switchen voortdurend van rol, vaak gemakkelijk en zonder dat we het in de gaten hebben. Tussen de functionele en biologische rollen kunnen zich spanningen ontwikkelen. Dit heeft te maken dat de rol van de ouders, een biologische rol, gespiegeld  word in een functionele rol. Zo kunnen we onze gevoelens van afwijzing, veroorzaakt door onze ouders, gaan spiegelen op een functionele rol van een manager. Afwijzing van 'niet gezien' worden op het werk heeft dan zo zijn oorsprong in het 'niet gezien' worden door een ouder uit de jeugd. Dit kan lang goed gaan totdat er iets verandert, in je omgeving of in jezelf. Opeens gaat het niet zo gemakkelijk meer, je voelt je niet prettig meer, onzeker, krijgt (vage) klachten, je bent moe en/of raakt snel geïrriteerd. Maar je houdt vol, want je wilt tenslotte niet zeuren, het zal wel weer overgaan. Totdat je jezelf erop betrapt dat het niet overgaat, het vervelende gevoel komt steeds terug. Dat is het moment om een pas op de plaats te maken en meer aandacht aan jezelf te besteden. De signalen serieus te nemen voordat het erger wordt!

Je praat er misschien over met je partner, een vriend of vriendin of iemand anders maar je komt er uiteindelijk niet meer verder mee. Je blijft in dezelfde cirkel of hetzelfde patroon. Hoe kom ik ervan af? Hoe kom ik weer bij mezelf? Hoe kom ik verder? Dan is het tijd om het jezelf te gunnen een afspraak te maken met een objectieve hulpverlener, iemand die je prettig en professioneel kan begeleiden. Zo iemand wil ik voor je zijn. We kijken naar je behoefte en samen gaan we aan de slag met wat zich aandient, je komt weer bij jezelf en gaat op weg naar wat jij wilt bereiken. Je hoeft het niet alleen te doen!

Je hoeft geen klacht te hebben, je kan ook behoefte aan ondersteuning hebben voor meer inzicht of om een volgende stap te zetten in je leven (werk en/of privé). Ook dan help ik je graag om weer stappen voorwaarts te maken.

 

Een goede hulpverlener heeft levenservaring en heeft zelf belangrijke thema's doorgewerkt, waardoor hij in staat is andere mensen goed te begrijpen en te helpen. Vertrouwen en veiligheid zijn voorwaarden om een goede sessie te kunnen doen. We kunnen het hier uitgebreid over hebben, maar het goede gevoel is er of het is er niet. Na het intakegesprek weten we beide of dit wederzijdse vertrouwen, respect en veiligheid er is.

​

​